Zbigniew Janas.1974-1978 maszynista kolejowy w Elektrowozowni Warszawa-Ochota, 1978-1981 elektromonter w Zakładach Mechanicznych Ursus. 1978-1980 współpracownik KSS KOR: kolporter pism niezależnych. W sierpniu 1980 współorganizator (ze Zbigniewem Bujakiem) 1-zmianowego strajku w ZM Ursus przeciwko podwyżkom cen, zakończonego po przyjęciu postulatów przez dyrekcję. 21 VIII 1980 współzałożyciel Robotniczego Komitetu Solidarności ze Strajkującymi Robotnikami Wybrzeża w ZM Ursus, członek delegacji do MKS w Stoczni Gdańskiej im. Lenina; od IX 1980 w „S”, przewodniczący Zarządu Fabrycznego w ZM Ursus. Po wprowadzeniu stanu wojennego uciekł ścigającym organom komunistycznej bezpieki. Członek RKW „S” Mazowsze. W 1984 ujawnił się. Sygnatariusz oświadczenia polskich, czeskich i słowackich działaczy wyrażającego wolę walki o prawa człowieka, demokrację i suwerenność swoich krajów; 6 VII 1987 sygnatariusz powołania Kręgu Przyjaciół Solidarności Polsko-Czechosłowackiej; uczestnik spotkań opozycjonistów z PRL i CSRS.
„W czerwcu 1976 jako maszynista kolejowy jeździłem na trasie Warszawa – Żyrardów ale doskonale wiedziałem co się dzieje. Szukałem bezskutecznie kontaktów z ludźmi, którzy się buntowali. Dopiero dwa lata później Arek Czerwiński i ja trafiliśmy do Zakładów Mechanicznych „Ursus”. Spotkałem Zbyszka Bujaka i wiedziałem od razu, że razem będziemy stanowili dobry zespół. Zbyszek powiedział, że jest tylko kwestią czasu kiedy złapiemy jakiś kontakt. Niedługo poznałem liderów Komitetu Obrony Robotników, którzy głośno protestowali i pomagali ofiarom gierkowskiej nagonki, tak zwanym „warchołom” z Ursusa i Radomia. Tak zaczęła się droga do wolnych związków zawodowych.”
Komentarze opinie